Berlina Zachodniego
Encyklopedia PWN
architekt niemiecki, jeden z twórców i najwybitniejszych przedstawicieli funkcjonalizmu.
wojna światowa II 1939–45,
konflikt między grupą demokratycznych państw Europy Zachodniej, do których później przyłączyły się USA i ZSRR, występujące w obronie własnych pozycji w Europie i na świecie, a państwami faszystowskimi (oraz ich sojusznikami), zmierzającymi do zdobycia hegemonii w świecie; konflikt w warunkach wielkiego skoku naukowo-technicznego, który doprowadził do rozwarstwienia sił zbrojnych na nowoczesne armie (głównie niemiecka) wyposażone w najnowsze typy uzbrojenia i tradycyjne armie przede wszystkim państw średnich i małych.
miasto wojewódzkie (woj. zachodniopomor.), pow. grodzki, w Dolinie Dolnej Odry, na Wzgórzach Szczecińskich, Równinie Goleniowskiej i Wzgórzach Bukowych, nad ujściowymi ramionami Odry — Odrą Zachodnią i Regalicą, oraz jez. Dąbie, w pobliżu (12 km od centrum) granicy z Niemcami.
polityk niem., duchowny ewangelicki, socjaldemokrata (SPD);
Schaubühne am Lehniner Platz
teatr w Berlinie;
[szạubünə am lẹ:nınər plac],